EN FAZLA ÖLÜRÜM

Ne zamandır yazmıyordum, daha doğrusu yazmak için kayda değer bir şey bulamıyordum. Ama son günlerde çok mutluyum ve bu her şeye değer bence. Mutluluğumun sebebe biri var hayatımda. Geceleri gözlerimi örterken aklıma gelen sabahları şapaklı gözlerin arkasında hayali beliren biri. O değilde aşık oldum sanırım.

En unmadığım zamanda oldu bu kendimi en boş hissettiğim zamanda. aşk mı, mutluluk mu hiç biri bana göre değil bundan sonra aşık falan olmayacağım diye kendimi melankoliye bağlarken o çıkmaz mı karşıma? Saçları tam bir makarna, gözleri desen geçenlerde denizin kenarından topladığım düzgün şekillere sahip ıslak taşlar kadar güzel, teni işte tam üzerinde bulunulması gereken kumsal misali pürüzsüz. Harbi harbi aşık oldum.

Ben ki dinim farklı iken onun için müslüman oldum. Oruç tuttum, akşamlara kadar aç kaldım. Kendimi çöle düşen Mecnun gibi hissettim. Benimki de farklı bir şey değil ki ondan Adana oldum olası çöl bense aşkım için sıcakta aç susuz kalıyorum.

Bir kaç vakit önce çılgınca bir şey yapıp bana radyodaki şarkıları söylediği ses kaydını atmıştı. Bana seslenirken 'Aşkıııııım' diye bir bağırması var her an kulaklarımı çınlatıyor. Ya ben çok seviyorum.

Ama korkuyorum. Ya onu da geçmişime armağan edersem, Ya o beni değil geçmişimi tercih ederse, işte o zaman yıkılırım. Kabulüm berbat bir geçmişe sahibim ama yaşım henüz 17. 9 gün sonra 18 olacak. Ben çok şey istiyorum sanki, evet evet çok şey istiyorum. Resmen bir kişinin hayatını istiyorum. Resmen benim olmasını istiyorum. Ama bu haksızlık. Ama aşığım. Ama ben onunla olmak istiyorum kalbimin her kıpırdamasıyla onun kalbini hissetmek istiyorum yanımda.

Ya gerçekten ben aşık oldum sanırım. Korkmuyorum ama bundan.Ben ki ölümden korkmaz iken neden aşktan korkayım ki işin sonunda en fazla ölürüm en azından değecek biri için ölürüm.