Günlük 2: ve geri kalan hiç bir şey.

Neden her şeyden bu kadar çabuk sıkılıyorum anlamadım. Madem yazmaktan da sıkıldım... Malesef buna bir çözüm yok zorundayım.

Bu gün kitabımı anlatayım azıcık. İşte bitirdim PuCCa Günlük serisinin 2. Kitabı olan 've geri kalan her şey'i bitirdim. Daha önceki okuduğum kitapla da beraber değerlendirecek olursak çok doğal bir kitap. Bir kız bu kadar mı doğal olur.Tamam doğal davranmıyor ama doğal yazıyor. Tüm benliğiyle yazıyor. Tebrikler valla.


Kitap fuar'ı açıldı bu gün Adana' da ben yarın gideceğim. Bu arada pazar günüde PuCCa geliyormuş. Kitaplarımı götürüp imzalatacağım. Yarın benim günüm. O yüzden bu gün çok mutluyum. Aslında şu iki gündür çok mutluyum ama...

Ha dur kitaptan bahsetmeye devam edeyim. Sanırım söylememe gerek yok kitap kızın günlüğünden oluşuyor. Kararsız kız. Ama çok iyi çok doğal. Kızlar yahut tabiri caizse kadınlar hakkında bir şeyler öğrenmek istiyorsanız bu kitabı okuyun derim. Çünkü kadınların en dobra hali olan bir bakış açısı var bu kızın.

Her şey bir yana niye birisini tüm ayrıntıları ile tanımak, öğrenmek istiyoruz ki. Ona güvenmek için mi?
Ona daha yakın olabilmek için mi? Sanmıyorum. Üf! ne salağız ya. Birine güvenmek için onu tanımak istiyoruz fakat tanıdığımızda da güvenemiyoruz. Neden? Çünkü bizler birbirimizi tanıdıkça birbirimizde kusur bulan yaratıklarız. Kusur bulduğumuzda da güvenemiyoruz. Böyle bir saçma huyumuz var. Lütfen o da kurusun artık. Ha bir de karşısındakinin hatalarını bulduğumuzda kabullenemeyip düzeltmeye çalışanlarımız var bizim türümüzde. Tamam farkettin anladım. Çek sinene onu. Kabullen onu öyle. Ama yok dürtüyorlar alttan düzelt şunu diye. Allahtan ben öyle değilim var ya. Yoksa kendimden nefret etmek için bir neden daha bulurdum.